Wednesday, January 23, 2019

گرامی باد روز جهانی زن

گفتمان سیاسی اجتماعی

******************

زمان:  8:00 شب اروپای مرکزی، 10:30 شب تهران، 2:00 بعد از ظهر نیویورک 

Paltalk à View all  à All Languagesà Iran

***********************
به مناسبت سالگشت شصت و نهمین سال ملی شدن نفت در ایران 
سیروس بینا 
دوستان گرامی،

بیست و نهم اسفند، برابر با بیستم مارچ، سالگشت شصت و نهمین سال ملی شدن نفت در ایران است. به همین مناسبت تأملی نسبتأ دقیق در آرایش نیروهای متخاصم استعماری، چگونگی خاستگاه مردمی و مبارزاتی در این برهه از تاریخ ایران لازم است، همچنین یادی از بزرگ مردانی همچون دکتر محمد مصدق و دکتر حسین فاطمی (وزیر خارجه ی حکومت وی)، بویژه از جانب مترقی ترین ترقی خواهان، یعنی مدعّیان واقعی سوسیالیسم، کاملأ ضروری است.   

************
گرامی باد روز جهانی زن



چکیده‌ی "روز جهانی زن" در آینه‌ی تاریخ
مبارزه‌ی پیگیر و درخشان زنان در سراسر جهان
و گذری کوتاه بر تلاش و مبارزه‌ی زنان در ایران؛

یکصد و شصت و دو سال پیش در سال 1857 میلادی، روز هشتم مارس، زنان کارگر کارگاه‌های پارچه‌بافی، خیابان‌های شهر نیویورک در آمریکا را تسخیر کردند و خواهان افزایش دستمزد، کاهش ساعت کار و بهبود شرایط بسیار ناهمگون کار شدند. اما این تظاهرات با حمله‌ی وحشیانه‌ی بازوی مسلح سرمایه توسط پلیس آمریکا روبرو شد که زنان معترض در تظاهرات را سرکوب کردند!
پس از پنجاه سال، مبارزه‌ی زنان کارگر با نظام سرمایه بار دیگر اوج گرفت و زنان برای خواست حقوق اجتماعی خود، به مناسبت پنجاهمین سالروز تظاهرات نیویورک در هشتم مارس سال 1907 میلادی، تظاهرات با شکوهی برگزار کردند.
یک سال پس از آن، در هشتم مارس 1908 میلادی، زنان کارگر در یک کارخانه‌ی نساجی در شهر نیویورک برای بهبود شرایط کار، اعتراض و اعتصاب کردند. اما سردمداران سرمایه برای جلوگیری از گسترش اعتراض آنها، درب کارخانه را به روی زنان بستند و کارخانه را با بی‌شرمی و بی‌رحمی به آتش کشیدند که 129 نفر از زنان کارگر جان خود را از دست دادند!
در سال 1910 میلادی، "دومین کنفرانس زنان سوسیالیست" که "کلارا زتکین" یکی از مبتکران برگزاری و سخنران این کنفرانس بود، پیشنهاد کرد که یک روز به عنوان نماد مبارزه‌ی زنان علیه استثمار دوچندان زنان تعیین شود تا مبارزه‌ی زنان در جهان سراسری شود. پس از پایان "دومین کنفرانس زنان سوسیالیست" قطعنامه‌ای منتشر شد که در مورد تعیین "روز جهانی زن" تاکید شده بود. "انترناسیونال دوم" که تشکیلات سراسری و بین‌المللی کمونیست‌ها در آن دوران بود از تصمیم و پیشنهاد کنفرانس زنان سوسیالیست پشتیبانی کرد و "روز جهانی زن" را در 8 مارس به رسمیت شناخت.
سال 1913 میلادی، "دبیرخانه‌ی بین‌المللی زنان" نیز هشتم مارس را با بزرگداشت زنان کارگر مبارز در آمریکا، به‌ عنوان "روز جهانی زن" انتخاب کرد. در همان سال، بسیاری از زنان در روسیه‌ی تزاری و در سراسر اروپا، مراسم "هشت مارس" را با تظاهرات‌های گسترده و گردهم‌آیی‌های بزرگ برگزار کردند
در سال 1917 میلادی، تظاهرات زنان کارگر در شهر "پتروگراد" علیه گرسنگی و فقر و جنگ، نخستین فریاد دگرگونی‌های اجتماعی در روسیه‌ی تزاری را به گوش جهانیان رساندند که پس از آن، کارگران شهر پتروگراد و دیگر شهرهای بزرگ و همچنین سازمان‌ها و تشکل‌های سیاسی در روسیه‌ی تزاری برای پشتیبانی از تظاهرات زنان، اعلام اعتصاب عمومی کردند و 8 مارس 1917 به عنوان یک روز فراموش نشدنی در تاریخ انقلاب روسیه برای همیشه ثبت ش
پس از 1917 میلادی، زنان و فرودستان در آمریکا و اروپا و بیشتر کشورهای جهان، علیه سنت‌ها و فرهنگ عقب‌مانده‌ی مردسالاری، علیه قوانین استثماری نظام سرمایه‌داری و علیه احکام اسارت‌بار مذهب، بپامی‌خیزند و هر سال "روز جهانی زن" را در هشتم مارس با تظاهرات باشکوهی گرامی می‌دارند و خواست خود را بیان می‌کنند. جنبش زنان تا کنون با مبارزه‌ی پیگیر و هدفمند خود در برخی موارد توانستند پیشروی کنند و خواست خویش ازجمله حق رای و کاهش ساعت کار را در برخی کشورهای جهان متحقق کنند، اما در بسیاری از موارد هنوز پیروز نشده‌اند! به همین دلیل، زنان افزون بر مبارزه‌ی روزمره با قدرتمندان و حاکمان، روز هشتم مارس برابر با 17 اسفند هر سال، در همه‌ی کشورهای جهان، تظاهرات بزرگی برگزار می‌کنند و اعتراض خود را به قوانین نابرابر و تبعیض‌آمیز نظام سرمایه و احکام عقب‌مانده‌ی مذهب، فریاد می‌کشند! چراکه زنان و پشتیبانان آنها می‌دانند که آزادی زنان، آزادی جامعه نیز هست
در ایران کنونی، تبعیض در همه‌ی عرصه‌ها در جامعه به ویژه برای زنان وجود دارد و انواع خشونت علیه زنان و کودکان بیداد می‌کند، اما فریاد و اعتراض زنان از برگزاری مراسم "روز زن" در 17 اسفند 1357 تا کنون خاموش نشده است و دختران خیابان انقلاب، پس از دی ماه 1396، مبارزه با زن‌ستیزی و استثمار را با رفتن روی سکوها و برافراشتن روسری‌های اجباری، تداوم مبارزه را تحقق بخشیدند و زنان و دختران بی‌شماری برای پشتیبانی از کودکان کار و خیابان و مبارزه با خشونت علیه زنان، هم‌اینک در زندان‌های مخوف جمهوری اسلامی هستند! در نتیجه، هشت مارس به نماد آشکار مبارزه علیه استثمار و نماد بارز مبارزه‌ی زنان برای رهایی جامعه بدل شده است. فراداشت هشت مارس، انگیزه‌ی پایداری برای تغییر در مناسبات اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی در سراسر جهان، به ویژه در کشور ایران است. بیهوده نیست که کنشگران اجتماعی و باورمندان به تغییر، مراسم روز جهانی زن را هرچه باشکوه‌تر و هدفمندتر برگزار می‌کنند و تا رهایی از ستم "قدرت" و رهایی از زنجیر "سرمایه"، مراسم هشت مارس را اراده‌مندانه برگزار خواهند کرد

ساسان دانش

 ششم مارس 2019
 پانزدهم اسفند 1397

***********

شنبه 23 فوریه 2019 - 4 اسفند ماه 1397

 نقش راهپیمایی سه روزه ی کارزار زنان درچهلمین سالگرد 

خیزش زنان علیه حجاب اجباری 

  


با فریبا امیرخیزی 
 :از فعالین
 کارزار مبارزه با خشونت دولتی، اجتماعی و خانگی علیه زنان در ایران

******************
پایه گذاران سازمان چریک های فدائی چه کسانی بودند و بر اساس کدام نظر؟

 یادداشتی کوتاه به مناسبت چهل و هشتمین سالگشت رستاخیر سیاهکل
  از سیروس بینا



رفقا و دوستان گرامی،
انسان های شریف، با تکیه به حقایق تاریخی، دو وظیفه دارند: (1) افشاء مزدوران قلم-به-مزد و عاملان ارتجاع و نحوه ی تاریخ نگاری وارونه به شیوه ی رژیم های مسّلط و (2)  مبارزه با مخدوش نگاری و نادیده انگاشتن حقایقی که - خواسته یا ناخواسته - علّت وجودی جریان ها، عناصر تشکیل دهنده، محتوای نظری و درک تضادهای اجتماعی و نحوه ی مبارزات را به طرزی دلبخواه جا به جا می کند. 

ادامه ی مطلب
***************************


!خانه‌ی دوم مادران خاوران، سوگوار شد

خاوران، رازواره‌ی مادران خاوران در سوگ مادری دیگر در زمستانی سرد و اندوهناک ژاله‌بار است! فروغ تاجبخش "دادخواهی" را با فریاد خویش معنا کرد و با تلاش و صدایی رسا، استبداد جمهوری اسلامی را به گوش جهانیان و به گوش هر انسان آزادیخواهی رساند و چه شرافتمندانه و عاشقانه رفت
آری، سی سال از کشتار وحشتناک دسته‌جمعی زندانیان سیاسی در سال 1367 به دستور پلشتی چون خمینی گذشت و بیدادگری جمهوری اسلامی چهل ساله شد! خاوران اما، بی نام و نشان نماند، چراکه مادران خاوران بپاخاستند و با فریاد پیاپی "دادخواهی" تلاش کردند تا جنایت هولناک کشتار دسته‌جمعی زندانیان سیاسی را توسط جمهوری اسلامی، آشکار کنند و فروغ تاجبخش از نخستین مادرانی بود که خاوران را به جهانیان شناساند و آرامگه هزاران دختر و پسر جوان که سینه‌ی خود را برای آزادی ‌سپر کردند، شناسایی شد و سکوت سهمگین و غمگین خاوران برای همیشه شکست
انوشیروان لطفی یکی از شقایق‌های سرخ، تنیده بر خاک خاوران آرمیده است و فروغ تاجبخش یا "مادر لطفی" در کنار دیگر مادران آزادیخواه، خاوران را با اشک و خشم با هدف "دادخواهی" در آغوش گرفتند که آوازه‌ی "مادران خاوران" جهانیان را آنچنان تکان داد که بیدار شدند
جنبش دادخواهی مادران خاوران با رفتن فروغ تاجبخش فراموش نخواهد شد، بلکه پرشورتر و پیگیرتر از پیش بر دوش کنشگران اجتماعی و آزادیخواهان به سرمنزل مقصود خواهد رسید و حنجره‌ها فریادوارگی خویش را تداوم خواهند بخشید و داد را از بیداد خواهند گرفت
!یاد فروغ تاجبخش و نام مادران خاوران همواره گرامی باد
یازدهم فوریه 2019
 بیست و دوم بهمن 1397


********************


 بحران ونزوئلا و دوران خطرناک و نیمه جانِ آمریکا

دکتر سیروس بینا

*************

*************

!چهلمین سا‌لروز بازگشت خمینی به ایران

طرح: ساسان. م

************


به‌ مناسبت چهلمین سالگرد انقلاب

بازگشت به باغ گوته

سروده ای از مجید نفیسی

اگر پسرت از تو بپرسد
که بهترین روزِ انقلاب کدام بود

به او چه خواهی گفت؟
آیا بی درنگ می گویی: 22 بهمن 57؟
روزی که همراه با مردم دروازه ی زندان اوین را گشودی

و در آشپزخانه، آبکش های بزرگ برنج را دیدی

که زندانبانان کهنه برای ناهار پالوده بودند

و زندانبانان تازه برای شام خود پختند،

و تو همراه با عزت طبائیان

به نُه توی بندها پا گذاشتی

و در بندِ سلول های انفرادی

برای چند دقیقه ی بی پایان

پشت دری خودکار، به دام افتادی

جایی که عزت سه زمستان دیرتر از آن

به میدان تیر برده شد.
************


خشونت پلیس با جلیقه‌زردها و گذری بر تپه‌های کاراکاس*؛

خشونت پلیس با جلیقه‌زردها در "میدان جمهوری" پاریس در عصر روز شنبه، 26 ژانویه 2019 برابر با ششم بهمن 1397 به "میدان باستیل" پاریس کشیده شد و پیرو واپسین خبرهای مستند در مورد یورش خشونت‌آمیز پلیس فرانسه علیه جلیقه‌زردها و شرکت کنندگان در تظاهرات پاریس، 109 نفر زخمی شده‌اند. این خبر غم‌انگیز، حاکی از آن است که پرتاب پی‌درپی نارنجک ضدشورش از سوی پلیس، منجر به زخمی شدن برخی از تظاهرکنندگان شد و یک نفر به خاطر اصابت گاز اشک‌آور به صورتش کشته شده است! 14 نفر از ناحیه‌ی دست به شدت زخمی شده‌اند! 18 نفر از ناحیه‌ی چشم، مجروح شده‌اند! و یک نفر برای همیشه شنوایی خود را از دست داده است! در حالیکه هیچیک از این خبرها در رسانه‌های دولتی بازتاب نیافته است

گردهم‌آیی برخی گروه‌های چپ‌گرا در کشور آلمان برای پشتیبانی از جلیقه‌زردها در مقابل وزارت کشور آلمان، موجب شد که سخنگوی دولت کشور آلمان در این مورد واکنش نشان دهد و بگوید: "ما هرگز اقدام‌های معترضان کشورهای دیگر را مورد ارزیابی قرار نمی‌دهیم و تفسیر نمی‌کنیم!" سخنگوی دولت آلمان افزوده است: "کشورهای دوست در امور داخلی یکدیگر دخالت نمی‌کنند!
اما از سوی دیگر در اخبار رسانه‌ها می‌خوانیم که چهار کشور عضو اتحادیه اروپا، یعنی آلمان، فرانسه، اسپانیا و بریتانیا، برای دولت ونزوئلا یک بازه‌ی زمانی هشت روزه تعیین کرده‌اند و تاکید کرده‌اند که اگر "نیکلاس مادورو" طی هشت روز آینده زمان برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری را تعیین نکند، این چهار کشور عضو اتحادیه‌ اروپا "خوان گوایدو"، رهبر اپوزیسیون! و رئیس پارلمان ونزوئلا را به عنوان رئیس‌جمهوری موقت به رسمیت خواهند شناخت

این نخستین بار نیست که با استانداردهای دوگانه‌ی کشورهای سرمایه‌داری روبرو می‌شویم، بلکه با شناخت از ماهیت نظام سرمایه‌داری، به آسانی فهمیدنی است که چرا کشور آلمان در مورد اعتراض و زخمی شدن جلیقه‌زردها در فرانسه به طور رسمی اعلام می‌کند که دخالت نمی‌کند و در مورد کشور ونزوئلا به همراه سه کشور فرانسه و انگلیس و اسپانیا به طور آشکار از اپوزیسیون راست‌گرای ونزوئلا پشتیبانی می‌کند و در امور داخلی یک کشور دیگر دخالت می‌کند! جالب اینجاست که این مواضع، همزمان و در یک روز اتفاق افتاده است

فساد وحشتناک اداری و چپاول و دزدی و رشوه‌خواری بی‌شمار حکومتیان در کشوری که بیشترین ذخایر نفتی را در جهان دارد و چهارمین معادن زیرزمینی به ویژه طلا را در خود جای داده است، مناسبات اجتماعی ونزوئلا را از هم گسسته است، "نیکلاس مادورو" با اتخاذ سیاست‌های همسو با سرمایه‌داری جهانی مبنی بر گرفتن وام‌های بسیار کلان از بانک جهانی، موجب شد که تورم و گرانی در ونزوئلا به شدت هرچه بیشتر افزایش یابد و زندگی فرودستان و کارگران ونزوئلا را به نابودی بکشاند. بیهوده نیست که کارگران و فروشندگان نیروی کار در ونزوئلا در این کشمکش نابرابر میان اپوزیسیون راست‌گرای آمریکایی و دولت سراسر فاسد سرمایه‌داری که ونزوئلا را به اسارت صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی کشانده است، در انفعال بسر می‌برد! با این حال، نمایندگان فرودستان و کارگرانی که در تپه‌های پیرامون کاراکاس به زندگی مشقت‌باری ادامه می‌دهند، در این کشمکش میان دولت چپاولگر و اپوزیسیون آمریکایی، اعلام کرده‌اند که در هیچیک از خیمه‌شب‌بازی‌های دو طرف و تظاهرات میلیونی هر دو طرف شرکت نکرده‌اند و نخواهند کرد! اما در همین چند روز گذشته دهها اعلامیه منتشر کرده‌اند و اعلام کرده‌اند که به شدت با سیاست‌های رانتی دولت "نیکلاس مادورو" مخالفند، ولی هرگز با اپوزیسیون راست‌گرای ونزوئلا که تحرک‌های خود را با آمریکا تنظیم می‌کنند، همسو نخواهند شد، افزون براینکه آنها یعنی اپوزیسیون چپ‌گرایی که رویکرد کارگری دارند و هر لحظه منافع کارگران و فروشندگان نیروی کار را در نظر می‌گیرند، به طور شفاف اعلام کرده‌اند که هر دو طرف، جیره‌خواران سرمایه‌ی جهانی هستند، اما چنانچه خارجیان، به ویژه آمریکا در امور داخلی ونزوئلا دخالت نظامی کنند، از تپه‌های کاراکاس سرازیر خواهند شد.
ساسان دانش
 بیست و نهم ژانویه 2019
 نهم بهمن 1397

* سرازیر شدن از تپه‌های کاراکاس، اصطلاحی است که از سال‌ها پیش در سپهر سیاسی ونزوئلا استفاده می‌شود و به کارگرانی اطلاق می‌شود که در آن تپه‌ها زندگی می‌کنند و هر بار کارگران، از تپه‌های کاراکاس به سوی مرکز کاراکاس، پایتخت ونزوئلا سرازیر شدند، توانستند توازن قدرت را به سود فروشندگان نیروی کار و علیه نظام سرمایه‌داری، به ویژه آمریکا برهم زنند و تاثیر بسزایی بر روابط اجتماعی ونزوئلا بگذارند.


********

باقر ابراهیم زاده: سکوت علیه شکنجه وشکنجه گران را بشکنیم

**********

یاداشتی از پژمان رحیمی  
مستندی که با عنوان «طراحی‌سوخته» از تلویزیون جمهوری اسلامی پخش شد شاید بدسلیقه‌ترین فیلمی بود که تا کنون این رژیم علیه فعالین اجتماعی و سیاسی تهیه کرده است. علاوه بر حجم زیادی از دروغ و وارونه‌نمایی، حتا اموری که حق طبیعی هر انسانی است هم در این فیلم به صورتی امنیتی نشان داده شده است. تا کنون از این گونه فیلم‌ها بسیار تهیه شده و خواهد شد و آخرین مورد هم مربوط به اعتراف‌گیری از یک آدم ساده و بیمار بود که به عنوان پدرخوانده‌ی داعش در اهواز از او یاد کردند!

 **********

******

فراخوان ميکيس تئودوراکيس به همه‌ی اروپایی‌ها؛

*************



غزل غزل‌ها؛
شعر: یاکووس کامپانل‌لیس
برگردان به فارسی: احمد شاملو
خواننده: ماریا فارانتوری
آهنگساز و رهبر ارکستر: میکیس تئودوراکیس

*******

کارنامه‌ی چهل سال گذشته در ایران، حاکی از آن است که جمهوری اسلامی چقدر دوست دارد پای خود را درست جای پای فاشیست‌ها بگذارد با این هدف که جهانیان جنایت‌های همفکران استراتژیک جمهوری اسلامی را فراموش کنند


*******

 شنبه 19 ژانویه 2019 - 29  دی ماه 1397

مهاجرت و نیروی کار

با عبدی جوادزاده

استاد جامعه شناسی

به راستی دلیل واقعی و مهم مهاجرت میلیون ها انسان که نسل در پی نسل های مختلف از زادگاه خویش آواره گشته اند و با وجود خطر از دست دادن تمام داشته هایشان به سرزمینهای ناشناخته مهاجرت می کنند چیست؟
توسعه ی روابط بین المللی موجب ظهور ساختاری از  سرمایه داری نئولیبرالی جهانی شده است که به جای خدمت در تمرکز سرمایه برای شرکتهای قدرتمند در پرداخت دستمزد و هزینه های کارگران و رنجبران نابرابری های اجتماعی 
 .سیاسی  و اقتصادی میان ملل را افزایش داده است
سیاست های نئولیبرالی همواره  درجهت  تنبیه، کنترل و مجرم شناختن  فقرا و طبقات محروم عمل میکند.
مهاجرت بین المللی نتیجه ی عمیق ترشدن نابرابری های اجتماعی و بی اعتمادی در بازارهای کار است. در عصر نئولیبرالیسم و در  شرایط بحرانی کنونی  مهاجرت "بین المللی" و "کار اجباری" واقعیت هایی  جدایی ناپذیر هستند.

Migration and Labor

Why are there so many millions of migrants uprooting from where they have lived for generations and migrating to areas completely unknown risking almost everything?
The expansion of economic ties between nations has been the result of the emergence of a neoliberal model of global capitalism that serves to enrich powerful  corporations at the expense of workers and toilers, while increasing social, political, and economic  inequalities between nations. 
Neoliberal policies seek to discipline, criminalize, and control poor and marginalized social groups. 
International migration is caused by deepening social inequalities and the segmentation and uncertainty of labor markets. In the age of neoliberalism, international migration and forced labor are integral under conditions of extreme vulnerability.




***************



https://youtu.be/G-lGF2ifhms



******************


روز شنبه 12 ژانویه 2019، شهر برلین در آلمان، چهره‌ای دیگر گرفت؛ هزاران کارگر و کمونیست از این سوی و آن سوی جهان به شهر برلین رفتند و با راهپیمایی بزرگ و با شکوه خویش، ترور رزا لوکزامبورگ و کارل لیبکشنت را محکوم کردند

صد سال از ترور شوم آنها گذشت، اما نظام سرمایه‌داری جهانی، هنوز به ترور 
فیزیکی و یا حذف مبارزان کمونیست در همه‌ی عرصه‌ها ادامه می‌دهد


***************


ویدیو کلیپی جدید از عقاب
برای دیدن کلیپ اینجا کلیک کنید

***********

با آرزوی آزادی, سلامتی و پیروزی برای همه 

  در سال 2019   

2019
@@@@

******************





موج مهاجرت فرودستان از السالوادور، مکزیک و بقیه‌ی کشورهای آمریکای مرکزی به سوی ایالات متحده‌ی آمریکا ادامه دارد
رسانه‌ها می‌گویند، شکست پیاپی مذاکره‌های رئیس جمهوری آمریکا و رهبران حزب دمکرات بر سر بودجه‌ی پیشنهادی کاخ سفید برای ساخت دیوار مرزی بین مکزیک و آمریکا، ادامه‌ی سیاست‌های بربریت و وحشیانه‌‌ی ترامپ را به بن‌بست کشانده است


***************

فاصله‌ی یک شیشه و شکافی ژرف؛

اینجا فاصله، فقط یک شیشه‌ی ماشین است، اما دو انسان با دو جهان را به نمایش می‌گذارد
ادامه ی مطلب
*****************



الهه امانی

:::::::::::::::::::::::::





چنین صحنه‌هایی را اگر دیدیم، بگذاریم آن کودک بخوابد، حتما نیاز به خواب دارد که خواب شیرین، او را نشسته در خیابان درربوده است! شاید به خاطر انسانیتی که در اندرون هر آدمی است، دوست نداشته باشیم بی‌اعتنا از کنار او بگذریم و به بهانه‌ی خریدن چیزی او را بیدار کنیم! می‌توان پولی در قوطی او جا گذاشت و رفت

ادامه ی مطلب

*******


....یک سال از خیزش دی ماه 1396 گذشت و 

:پیام سهیل اعرابی، زندانی سیاسی 

!دی ماه چه ماه رازناکی است
سرماپرستان و سیه‌دلان، تقدیر این ماه را
سکوت و سکون می‌خواستند
فصل سرماست آخر
!و فصل خواب زمستانی
اما توده‌یی که رنج فقر و فلاکت را دیده باشد
دستی که زخم زنجیر را لمس کرده باشد
به خواب و خواب زدگان می‌خندد
!و چنین شد که خلق برخاست
دیگر زنجیر را بر فرزندانش نپسندید
همه برخاستند
ادامه ی مطلب


*************
هشتم دی ماه، زادروز فروغ فرخزاد؛


آهسته می‌رفت! فقط هشت روز است که حرکت کرده است، دستم را به حجم سرد زمستان کشیدم، لختی ایستاد و پرسید چه می‌خواهی؟
!گفتم: هیچ! اما ای کاش از فروغ نیز می‌پرسیدی تا جهان بی‌فروغ نمی‌ماند
!زمستان گفت
!فروغ، راز فصل‌ها را می‌دانست و من راز زمستان را
!در سکوتی غمناک به چشمانش خیره شدم

************
*******


هجدهم دسامبر، روز جهانی مهاجرت؛

هر نوزادی در هر کجای این کره‌ی خاکی چشم بر جهان می‌گشاید، حق دارد زندگی !کند و حضور هیچ انسانی در جهان غیرقانونی نیست
در این جهان وارونه، روزانه هزاران هزار انسان در پی زندگی بهتر، مهاجرت می‌کنند و هزاران هزار انسان از سلطه‌گری و استبدادگری حکومت‌ها به ستوه آمده‌ و به ناچار زادگاه خویش را به‌ سوی مقصد‌ی ناپیدا، اما شاید بهتر، ترک می‌کنند!
بی‌شماری از مهاجران، خود را به امواج دریاها و اقیانوس‌ها و سنگلاخ‌ها و دشت‌ها و کوه‌ها و رودها و سرانجام به خطرها می‌سپرند تا شاید جایی برای زندگی بیابند! صدها اندیشمند که سرمایه‌های نهفته‌ی سرزمین خویشند، به ‌دلیل دیکتاتوری‌ها و نداشتن امکان، به جهانی دیگر پناه می‌برند و چاره‌ای ندارند دشواری‌های زندگی پناهندگی را شکیبایی کنند
روز جهانی مهاجرت را گرامی باید داشت با این امید که به برچیده شدن حکومت‌های ضدانسانی به ویژه واژگونی نظام چپاولگر جمهوری اسلامی در ایران یاری رسانیم 
تا شرایط زندگی شرافتمندانه برای همه‌ی انسان‌ها و شهروندان جهان تامین گردد

**********

شنبه 15 دسامبر - 24  آذر

ادامه ی بحث

 جبر" انقلاب"

  با پویان 


 عضو سابق کنفدراسيون دانشجويان ايرانی در خارج 
و
فعال سياسی

 عینّیت انقلاب و لزوم سازمان  اجتماعی
 چنان که می دانیم، اجزاء هر پدیده  هرگز به تنهائی انعکاس تمامی آن پدیده نمی باشند و نه به عنوان خصیصه ی ممتاز آن پدیده به شمار می آیند. عکس این قانون در علوم اجتماعی به "سفسطه ی ترکیب" معروف است، که در زبان انگلیسی آن را "فالاسیِ کامپوزیشن" می نامند. برای مثال، هیچ کس بدون ایجاد  یک جامعه ی مدرنِ اجتماعی تمی تواند به تنهائی "پرواز" کند، چون انسان پرنده نیست. اما پس از یک سلسله تحولات اجتماعی و سازمان اجتماعی تولید که به انقلاب صنعتی نیز می پیوندد، با اختراع هواپیما، تهیه ی سوخت مناسب، و تعلیم خلبانی، انسان قادر به پرواز می شود. این البته بدین معنا نیست که به اصطلاح جامعه پرواز می کند، بلکه این افراد جامعه اند که به این خصوصیات دستیابی پیدا کرده اند؛ و در نبود این چنین نهادها و تأسیسات اجتماعی و تکنولوژیک (یعنی در خارج از حیطه ی عملکرد این نهاد ها) همین افراد هرگز نمی توانسته اند به "پرواز" نائل آمده باشند. بدین ترتیب، مفهوم "کُل" موضوع کنش متقابل اجزاء خویش نیست، بلکه فاعل کنش در اجزاء نیز می باشد 
به نقل  از:
Levin, R. and R.  Lewontin (1985). The Dialectical Biologist. Cambridge, MA: Harvard University Press.
The fact is that the parts have properties that are characteristic of them only as they are parts of wholes; the properties come into existence in the interactions that makes the whole. A person cannot fly by flapping her arms, no matter how much she tries, nor can a groups of people fly by all flapping their arms simultaneously. But people do fly, as a consequence of the social organization that has created airplanes, pilots and fuel. It is not that society flies, however, but individuals in society, who have acquired a property they do not have outside society. The limitations of individual physical beings are negated by social interactions. The whole, thus, is not simply the object of interaction of the parts but is the subject of action on the parts.


مطلبی از سیروس بینا


دوستان و رفقای گرامی،

طبق برنامه ی هر ساله، دانشگاه ما از استادانی که دستی در پژوهش دارند در یک مجلس میهمانی تقدیر به عمل می آورد. امسال نیز من هم یکی از این شرکت کنندگان بودم، و مقاله ی زیر با خلاصه ی انگلیسی آن در پوستری (همراه با اصل آن به فارسی) به نمایش گذاشته شد. همان طور که می دانید، این مقاله در سال پیش با دعوت بیژن هدایت (سر دبیر نشریه ی نگاهنگاشته شد و در دفتر سی و یکم آن انتشار یافت.  بنابر این، ضمن تشکر دوباره از رفیق بیژن، این مقاله را ضمیمه کردم تا همچنین از انعکاس بین المللی موضوع اصلی فروپاشی جهان آمریکا (در بحبوحه ی غلیان های پی در پی سیاسی اخیر در آمریکا) و پرسش هائی چند که با حضور معاون کل پژوهشی در شب برگزاری ایجاد شد، بازتابی ارائه کرده باشم. این پوستر همراه با پوسترهائی که به همین منظور تهیه شده بود برای همیشه در محلی مناسب در کتابخانه به نمایش گذاشته شده است.  

خسته نباشید،
چهاردهم دسامبر 2018

http://www.negah1.com/negah/negah31/negah31-1.pdf

*************

!بیست و یکم آذر، زادروز احمد شاملو گرامی باد

فراز و فرودهای زندگی شاملو، به تنهایی موجی در امواج کشاکش اقیانوس انسان در جهان است. احمد شاملو در شعر و ادبیات و فرهنگ کوچه، آنچنان درخشید که در ژرفای واژه‌ها غواصی کرد و گاهی در آفرینش واژه "زبان" را با "فرهنگ" و "فرهنگ" را با "زندگی" و "زندگی" را با "مبارزه" و "مبارزه" را با "عشق" در هم ‌تنید، اما درخشندگی شاملو، آنگاه گرمابخشی خود را به اندرون آدمی تاباند که هرگز با قدرت کنار نیامد. روزگاری نه چندان دور، شاملو گفته بود

روزى دوباره كبوترهايمان را
پيدا خواهيم كرد
و مهربانى دست زيبايى را
خواهد گرفت
روزى كه كمترين سرود بوسه است

باید گفت و حتا با صدای بلند گفت که شاملو جان، هم‌اینک نیستی تا صدایت آوای سازواره‌ی کودکان کار و کودکان خیابان باشد و شعرت در آینه بتابد و نه تنها آیدا، بلکه هزاران دختر خیابان انقلاب، خنجری بر نظام حاکم باشد و واژه‌هایت، واقعیت را چنان عریان کند که قدرت را بی‌اثر کند! اما احمد جان هنوز در جستجوی کبوترهایمان، دست مهربانی را درازتر کرده‌ایم تا زیبایی را بیابد و بوسه را بوسه‌های باصدا و بوسه‌های بی‌صدا را با لب‌هایمان آشتی داده‌ایم تا سرودی شود و "هنوز" را چشم به راهیم تا کمترین سرود، سرود آهنگین زندگی و کوچکترین بوسه، عشق آدمی را فریاد کند

ساسان دانش
 دوازدهم دسامبر 2018
  بیست و یکم آذر 1397

*************

احمد شاملو
عکس : رضا دقتی

به بهانه زاد روز شاعر ...

پریای خط خطی ...

 سال ۱۹۸۸، در سفر آلمان آیدا و شاملو , افتخار همراهی شان را داشتم واز نگاهشان به یک دیگر, عشق را آموختم.
روزی ماندگار و عکسی به یاد پریای خط خطی.
نمیدانم چرا این روزها این کلام استاد شعر و انسانیت با قلبی پر از درد در ذهنم میجوشد.
حس شما چیست ؟
با احترام
رضا دقتی

«.... بنده هنر بدون تعهد را دو پول ارزش نمی گذارم. هنرمند هميشه بر قدرت است نه با قدرت،
حالا اگر يکی می خواهد برود با قدرت باشد، بگذار برود خودش را با بند تنبان فلان رئيس جمهور دار بزند.
اصلآ برايم مهم نيست نه زنده بودنش برايم مهم است نه مردنش...
هنر که می تواند چيز مفيدی را زيباتر عرضه کند و به آن قدرت نفوذ بيشتری بدهد بايد از خنثی بودن شرم کند.
فضيلت هنرمند است که در اين جهان بيمار به دنبال درمان باشد نه تسکين،
به دنبال تفهيم باشد نه تزئين، طبيب غمخوار باشد نه دلقک بيعار...»


احمد شاملو.

*********

image.png
image.png
دوستان و رفقای گرامی،

امروز، بیست و یکم آذر 1397 (برابر با دوازدهم دسامبر 2018)، مصادف با توّلد (21 آذر 1304) احمد شاملو می باشد. او در زمانی چشم به جهان گشود که پنج سال از کودتای انگلیسیِ رضاخان-سید ضیاء (طباطبائی) گذشته بود و نیز در همان سال نیز در معّیت امپراطوری انگلیس، به رغم اهداف توامان جنبش مشروطه، رضاخان قلدر خود را "شاه" اعلام کرد. و چه بسا به سبب همین مقطع خاص تاریخی و پس آمدها و تجربه های سیاه آن شاید از او سپیده دمانی از شعرِ خروش برای ما به ارمغان آورده باشد.
در لینک زیر شعری را که دو سال پیش از ترک وطن - یعنی زمستان 1348 - به او پیشکش کرده ام می خوانید.  

"کتاب" - سروده ای از سیروس بینا برای احمد شاملو



احمد شاملو (ا. بامداد) در 1379 خورشیدی (برابر با جولای 2000) در تهران چشم از جهان فروبست. زندگی ادبی - اجتماعی - سیاسی شاملو تقریبأ شهره ی خاص و عام است و این براستی آینه ای است بر چهره ی پر ماجرای تاریخی که قدم به دوران تجدد گذاشته: نسلی چند از ما که دل و جان در گرو هنر و شعر و ادبیات - ازرودکی و فردوسی، تا خیام، مولانا، سعدی، حافظ، و ...- دارند، و درعین حال شیفته ی دگرگونی و نوآوری های نیما و شاعران پس از او، فروغ، اخوان، آزاد، آتشی و ... می باشند. در این میان ا. بامداد فرزند برومند نو آوری و نوید در ادبیات متعهد پس از کودتای امرداد 1332 می باشد. و نیز، به قولی شاید بتوان وی را به عنوان بزرگترین شاعر قرن بیستم (میلادی) ایران به حساب آورد. اگر شعر دلنشین فروغ (منظور شعرهای متاخر اوست) جملگی از تار و پود وجود او بی اراده بر می خیزد، در بیشتر سروده های بامداد عنصر "اراده" جای چندانی ندارد. به عبارت دیگر، شعر بامداد سروده ای است خودجوش که خود را غالبأ به سراینده تحمیل می کند. اما این را هم نمی توان از نظر دور داشت که بامداد از جمله شاعران انگشت شماری است که انواع فرم را در شعر خویش تجربه کرده است. در این رابطه، آشنائی وی با ادبیات و شعر شاعران غرب نمی تواند بی تأثیر بوده باشد. بامداد خالق شعرهائی بس لطیف و همزمان بس تیز و بس برنده است که تمایل وافری به تبارشناسی انسان سر گشته و عاشق دارد؛ انسانی که خود خالق زیبائی است، در زمانی که قلب جهان از نازیبائی از طپش افتاده است. او پیامبر انسان عادل است، سرگشته در برهوتی که عدل پرپر می زند. متبّرک باد نام پر آوازه ی او، سیروس بینا

الکساندریا، مینه سوتا (آمریکا)

12 دسامبر 2018
*******
"شنبه 8 دسامبر - 17  آذر"

  "حجاب و مسئله ی خشونت بر زنان  در ایران "  
تظاهرات به مناسبت روز جهانی زن
 -  تهران هشتم مارچ 1379 -
 

گفتگویی با

محقق و فعال مسایل زنان

خشونت چیست? آیا اجبار و سلب آزادی خشونت محسوب می شود؟
آیا متلک گفتن خشونت است؟
چرا حجاب اجباری شدیدترین خشونت دولتی بر زنان است؟
چرا نظارت سرکوب گرانه بر رفتار زنان با انواع مختلف گشتهای خیابانی و نظامی تحمیل میشود؟

در دیگر نقاط جهان چه میگذرد? چرا در انگلستان مثله جنسی دختران در سال جاری دو برابر سال 2017 بوده؟


******
پوستر فراخون دانشجویان دانشگاه هنر تهران برای گردهم‌آیی و اعتراض به بازداشت اسماعیل بخشی نماینده‌ی کارگران هفت‌تپه؛



شانزدهم آذر، روز دانشجو، روز همبستگی؛

تاریخ گواه است که جنبش دانشجویی همواره با خیزش‌های اجتماعی همراه بوده است، اما از لحظه‌ای که اسماعیل بخشی، نماینده‌ی کارگران هفت‌تپه بازداشت شد، بیشتر دانشجویان سراسر کشور با کارگران کارخانه‌ی نیشکر هفت‌تپه و کارگران فولاد اهواز هم‌صدا شدند و افزون براینکه از اعتصاب‌های کارگری پشتیبانی کردند، خواستار آزادی زندانیان سیاسی و کارگران زندانی، به ویژه اسماعیل بخشی، علی نجاتی و سپیده قلیان شدند. دانشجویان سراسر کشور در روز دانشجو هرچه پرشورتر و مصمم‌تر گام برمی‌دارند و می‌توانند با سازماندهی نوین با تشکل‌های مستقل کارگران، زنان، معلمان، بازنشستگان، بیکاران... و همه‌ی فروشندگان نیروی کار همبسته شوند و اعتراض علیه نظام سرمایه را سراسری کنند.
روز دانشجو گرامی باد!
ساسان دانش
7 دسامبر 2018

 شانزدهم آذر ماه 1397ه 
********
به بهانه ی بزرگداشت شانزدهم آذر 1332 
و همچنین تقدیر از نسل های پس از آن در جنبش دانشگاه
 سروده ای  به همین مناسبت 
 ، من به عنوان عنصری از نسل پیشین و فردی که افتخار عضویت و فعاّلیت در رزمنده ترین واحد کنفدراسیونی در سازمان آمریکا را داشته ام، با نسل پس از خود - یعنی دانشجویان جنبش خونین و سربلند تیر (هجدهم تا بیست و سوم تیر 1378) در تهران و سراسرایران - سخن می گویم
  

روز دانشجو مبارک
اتحاد، مبارزه، پیروزی

سیروس بینا
الکساندریا، مینه سوتا (آمریکا)
پانزدهم آذر 1397

16 آذر 1332

image.png

هجدهم تیر 1378
image.png
image.png


************



!روزهای خوب را خواهیم دید


image.png
شعر و دکلمه‌ی شعر: ناظم حکمت
آواز: ادیپ آک‌بایرام
آهنگ: آلپ مرات آلپر
تنظیم: الوان اونن

برگردان به فارسی: علی‌رضا امیرخیزی

******
سروده ای از  محسن رجب زاده
هفت تپه

ترانه سرودی

تقدیم به کارگران مبارز و کارگران فولاد و هفت تپه

محسن رجب زاده

دهم آذر 97

ای مردان پیکار
خشم تان چون کوه
عزمتان راسخ
نیزارهایت
از خشم لبریز است
داس تو تیز است
حامیان تو در کل کشور
آمد به میدان لشگر لشگر
آمد به میدان لشگر شورا
از کردستان
یا که لرستان
از سپاهان
اراک و اهواز
آمد به میدان فولاد اهواز
چون شیر غرید
سرکوبگر لرزید

ادامه ی سروده 

******
سروده ای جدید از  سرژ آراکلی

قطعنامه . . .

گریزی نیست جهان را
 از توحش و جنایت!
وَز خرافات کور و ددمنشی  
و از حماقت
 و سر فرود آوردن بر درگاه زور و
پذیرش دنائت!  
مگر آن که
 شهریاران فیلسوف
                         و یا که
فیلسوفان شهریار گردند!




*****************


***************************************
**********************


به بهانه‌ی روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان؛

در آستانه‌ی روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان، نخستین اسکناس عمودی با تصویر یک زن رنگین پوست وارد چرخه‌ی مالی دلار کشور کانادا شد. پس از دو سال بحث و کشمکش‌های فراوان در سیستم اداری و بانکی کشور کانادا تصویر "ویولا دزموند" که قربانی تبعیض شده بود، سرانجام بر روی اسکناس‌های 10 دلاری رایج در کشور کانادا در نوامبر 2018 نقش بست


***********************
**************
********
*****

گفتمان سیاسی اجتماعی

No comments:

Post a Comment