گفتمان سیاسی اجتماعی
*****
Paltak à View all à All Languagesà Iran
Iran Goftemaan Siasi Ejtemaaee
******************
*****
Paltak à View all à All Languagesà Iran
Iran Goftemaan Siasi Ejtemaaee
******************
***********
شنبه 24 تیر ماه 1396: 15 ژوئیه 2017
تروریسم حکومت اسلامی ایران و تشدید دعواهای جناحی
و فشار های آمریکا و متحدانش بر آن!
گفتگو با بهرام رحمانی
نویسنده ، روزنامه نگار و فعال سیاسی
فایل های یوتیوب/ صوتی
برای دیدن مقاله ی بهرام رحمانی در این زمینه اینجا کلیک کنید
*************************
***********
شنبه 24 تیر ماه 1396: 15 ژوئیه 2017
تروریسم حکومت اسلامی ایران و تشدید دعواهای جناحی
و فشار های آمریکا و متحدانش بر آن!
گفتگو با بهرام رحمانی
نویسنده ، روزنامه نگار و فعال سیاسی
فایل های یوتیوب/ صوتی
برای دیدن مقاله ی بهرام رحمانی در این زمینه اینجا کلیک کنید
*************************
آيا اين است به خاطر آزادی؟
A song by Sara Thomson with Persian Subtitles
سروده زیر که متن آواز ترانه ای از سارا تامسن است، توسط همکاران "گفتمان سیاسی، اجتماعی"، ترجمه و ویرایش شده است.
آی شمایان، ای حاکمان
آن هنگام که برای تسخیر قدرت
برحق بودن را حتا با کسان یا ناکسان
به جنجال و هیاهو می کشید
و برای بقای سلطه ی آسمان واره ی خویش
جنگ ها را، بمب ها را و سلاح را
می سازید و می فروشید و می انبارید
تنها در آتش افروزی است که دریغ ندارید.
کودکان کار، کودکان بیمار، کودکان گرسنه
لحظه لحظه، جان می سپارند،
گریه های مادران یا پدران، خواهران، برادران
اشک های رنج می بارند،
زنان و مردان، جوانان و کودکان،
همه و همه، قربانی بازی قدرت و فساد شمایانند،
و نرم نرمک، با سلاح نوین کشتار جمعی شما، جان می بازند.
هم اینک اما، آمریکا، ثابت کن به من که می فهمی
هم اینک اما، آمریکا، ثابت کن به من که هشیاری
در این سرزمین کیست که برای آزادی جان می بازد؟
بهای آزادی شما را، کیست که می پردازد؟
جنایت، جنایت، باز هم شرارت!
این همه زشتی و پلشتی، آیا برای آزادی ماست یا برای آسایش ما؟
وفاداری به عهد و پیمان، یعنی سودجویی شما در سوداگری؟!
آیا ما اسیران سرزمین دلیران و دلاورانیم؟
قلب پرتپش و پرخروش ما انسان ها،
مگر از بی تفاوتی ها، ساکت و سنگ شده؟
قلب پر شورش و پرجوشش ما انسان ها،
مگر از بی اعتنایی ها، ساکن و سرد شده؟
هان، ای کودکان جهان، این حق شماست
که نغمه سردهید و آواز بخوانید،
که برقصید و دوان دوان بازی کنید،
تا رویاهایتان بال گشایند و آزادانه پرواز کنند.
هنگامی که انسان های بی گناه جان می سپارند،
روسیاهی و ننگ بر دوش حکمرانان نمایانند،
و اگر سکوت کنیم، شایسته ی سرزنشانیم ما،
و اگر به پا نخیزیم، شریک جنایت پیشگانیم ما،
آه و صد آه ... آمریکا، می دانی که ما دل نگرانیم؟
آه، آمریکا، می فهمی که ما می دانیم و آگاهیم؟
در این وادی ناهنجار، کیست که برای رفاه ما جان می بازد؟
بهای آسایش ما را، کیست که می پردازد؟
ای کودکان جهان، آری این حق شماست
که نغمه سردهید و آواز بخوانید،
که برقصید و دوان دوان بازی کنید،
تا رویاهایتان بال گشایند و آزادانه پرواز کنند.
_______________
A song by Sara Thomson with Persian Subtitles
سروده زیر که متن آواز ترانه ای از سارا تامسن است، توسط همکاران "گفتمان سیاسی، اجتماعی"، ترجمه و ویرایش شده است.
آی شمایان، ای حاکمان
آن هنگام که برای تسخیر قدرت
برحق بودن را حتا با کسان یا ناکسان
به جنجال و هیاهو می کشید
و برای بقای سلطه ی آسمان واره ی خویش
جنگ ها را، بمب ها را و سلاح را
می سازید و می فروشید و می انبارید
تنها در آتش افروزی است که دریغ ندارید.
کودکان کار، کودکان بیمار، کودکان گرسنه
لحظه لحظه، جان می سپارند،
گریه های مادران یا پدران، خواهران، برادران
اشک های رنج می بارند،
زنان و مردان، جوانان و کودکان،
همه و همه، قربانی بازی قدرت و فساد شمایانند،
و نرم نرمک، با سلاح نوین کشتار جمعی شما، جان می بازند.
هم اینک اما، آمریکا، ثابت کن به من که می فهمی
هم اینک اما، آمریکا، ثابت کن به من که هشیاری
در این سرزمین کیست که برای آزادی جان می بازد؟
بهای آزادی شما را، کیست که می پردازد؟
جنایت، جنایت، باز هم شرارت!
این همه زشتی و پلشتی، آیا برای آزادی ماست یا برای آسایش ما؟
وفاداری به عهد و پیمان، یعنی سودجویی شما در سوداگری؟!
آیا ما اسیران سرزمین دلیران و دلاورانیم؟
قلب پرتپش و پرخروش ما انسان ها،
مگر از بی تفاوتی ها، ساکت و سنگ شده؟
قلب پر شورش و پرجوشش ما انسان ها،
مگر از بی اعتنایی ها، ساکن و سرد شده؟
هان، ای کودکان جهان، این حق شماست
که نغمه سردهید و آواز بخوانید،
که برقصید و دوان دوان بازی کنید،
تا رویاهایتان بال گشایند و آزادانه پرواز کنند.
هنگامی که انسان های بی گناه جان می سپارند،
روسیاهی و ننگ بر دوش حکمرانان نمایانند،
و اگر سکوت کنیم، شایسته ی سرزنشانیم ما،
و اگر به پا نخیزیم، شریک جنایت پیشگانیم ما،
آه و صد آه ... آمریکا، می دانی که ما دل نگرانیم؟
آه، آمریکا، می فهمی که ما می دانیم و آگاهیم؟
در این وادی ناهنجار، کیست که برای رفاه ما جان می بازد؟
بهای آسایش ما را، کیست که می پردازد؟
ای کودکان جهان، آری این حق شماست
که نغمه سردهید و آواز بخوانید،
که برقصید و دوان دوان بازی کنید،
تا رویاهایتان بال گشایند و آزادانه پرواز کنند.
_______________
سروده ای از مهدی ایزد یار:خور شید می تابد. (The Sun Is Shining)
سروده ای از مهدی ایزد یار:خور شید می تابد
(The Sun Is Shining)
آنگاه که بودن را نمیدانستم با وعده های آسمانی دیواری در تفکرم و صلیبی بر یک دست و
شمشیری بر دست دیگرم نهادم .... و زمانی که خون همزادم بر چهره ام پاشید .... ترسیدم چشمهایم را بستم و از از پشت پلک هایم خورشید را دیدم ....... بدنم در تاریکی سیاهی غوطه ور بود .
من شب را دوست دارم شب تاریک را . شب از حرکت است و روز نیز از حرکت زمین .. ولی شب سیاه و تاریک را دوست ندارم .... شب سیاه شبی است طبیعی ولی شب سیاه شبی است بد شبی است خفقان آور شبی است که از سیاهی قلب های بد جریان می یابد شبی است که آزادی را می خورد نوشته کتاب ها را از چشمان تو پنهان و دوست داشتن را بیمار می کند .
خور شید می تابد
خورشید می تابد
ولی آسمان سیاه و تاریک است
حس نمی کنی
کسی در کنار تو ایستاده
که قطرات نور را
با سیاهی قلبش می دزدد .
نوشته : مهدی ایزدیار
1990/4/27
طرح، نوشته، سروده وخوانش :
مهدی ایزد یار
بیست وهفتم مه 1990
*****
(The Sun Is Shining)
آنگاه که بودن را نمیدانستم با وعده های آسمانی دیواری در تفکرم و صلیبی بر یک دست و
شمشیری بر دست دیگرم نهادم .... و زمانی که خون همزادم بر چهره ام پاشید .... ترسیدم چشمهایم را بستم و از از پشت پلک هایم خورشید را دیدم ....... بدنم در تاریکی سیاهی غوطه ور بود .
من شب را دوست دارم شب تاریک را . شب از حرکت است و روز نیز از حرکت زمین .. ولی شب سیاه و تاریک را دوست ندارم .... شب سیاه شبی است طبیعی ولی شب سیاه شبی است بد شبی است خفقان آور شبی است که از سیاهی قلب های بد جریان می یابد شبی است که آزادی را می خورد نوشته کتاب ها را از چشمان تو پنهان و دوست داشتن را بیمار می کند .
خور شید می تابد
خورشید می تابد
ولی آسمان سیاه و تاریک است
حس نمی کنی
کسی در کنار تو ایستاده
که قطرات نور را
با سیاهی قلبش می دزدد .
نوشته : مهدی ایزدیار
1990/4/27
طرح، نوشته، سروده وخوانش :
مهدی ایزد یار
بیست وهفتم مه 1990
*****
گفتمان سیاسی اجتماعی
گفتمان سیاسی اجتماعی
No comments:
Post a Comment