گفتمان سیاسی اجتماعی
**********************************
Paltalk-->View all--> All Languages--> Iran-->Iran Goftemaan Siasi Ejtemaaee
19:00 اروپای مرکزی - 21:30 تهران - 13:00 نیویورک
طی دهه های پیشین تا کنون ما هرگز شاهد چنین موج وسیعی از قیام های کارگری نبوده ایم که اینگونه جسورانه در راستای پیشبرد آگاهی عمومی عمل کنند. حتی روزنامه نگارانی که عموما در زمینه ی نیروی کار در ایالات متحده گزارش می دهند، از احساس غیرمنتظره و کم سابقه ی مردم در خصوص توجه آنها به این گزارش های کاری متحیر و خوشحال هستند. توضیحات روشنی جهت چگونگی دستیابی نیروی کار ایالات متحده به این مرحله وجود دارد: بیماری همه گیر کرونا به میلیون ها کارگر ثابت کرد که کارفرمایان شان برای زندگی آنها ارزشی قائل نیستند. تقاضای بالای کنونی برای نیروی کار، به کارگران این فرصت را می دهد که آنچه را که ارزش دارند مطالبه کنند و پس از نیم قرن افزایش نابرابری، اتحادیه ها دوباره مورد محبوبیت قرار می گیرند. با این وجود، این توضیحات هرگز بیانگر شور و هیجان همگانی تماشای کارگران و کارکنان درآمریکا نیست که به کارفرمایان شان میگویند "ما کار شما با دستمزد های ناچیزتان را نمیخواهیم، ما خواستار دستمزد و برخورد بهتر با ما ( در مقیاس جهانی) در محل کارهستیم."
در این گفتار به بررسی معنای واقعی اتحاد برای طبقه ی کارگر در این برهه ی حساس در تاریخ آمریکا جهت غلبه بر نیروهای ضد کار که توسط سیاست های نئولیبرالی شکل گرفته، خواهیم پرداخت.
روز ها می گذرند
همچون تیرِ کمانی،
و من در رأسِ تیرِ کمانِ سرنوشت
در چشم هایم
و در قلبم
از وحشتِ بر خوردِ با انتها
صفیرِ صدای درد می شوم،
و خود خواهی کمان تیر را
همچون سیلیِ سرنوشت، در زیرِ چشم هایم
همراه با آبِ اشک هایم اعتراض.
زمان می گذرد
افتان و خیزان
راه را می سازم
و شادیِ بزرگ را
در پشتِ سر
به جای می گذارم،
و خود، شادی را
در پنهان ترین پستوی وجودم
همراه با دانستن راهِ گذشته
با اشک
خنده می شوم
و صورتِ کبودم
خندان
درد می کشد.
و عبور خویش را از فراز
به حسِّ روز ها، که می گذرند
مبدّل می کنم،
و شب به افتادن
و روز را به بلند شدن
و تکرار را همراهِ آبِ خونِ سبزم
راه می سازم
و شادی را
همچون زوزۀ تیری
از دریچۀ گوش هایم
به قلبم
جاری.
من قطرۀ کوچک روز را
در سیاهیِ شب، می فهمم
و روز را در دلِ این شبِ بزرگ
دوست دارم
و می خواهم
روز را همچون نوزادِ کوچکِ خوب
در دلِ این شبِ بزرگ
از شیرِ سفیدِ پستان هایم
سیر کنم .
و روزی
روز
همچون جوانی
مرا به فراموشیِ کبودیِ صورتم
راه خواهد برد
ومن
دردِ صورتم را
به یاد خواهم آورد
و همراهِ روز
شب را
به میهمانی
به دیدنِ درختانِ سبزِ باغ
دعوت خواهم کرد .
... من قطرۀ کوچک روز را
در عمقِ سیاهی شب
دیدم
و صورتم از درد
تیر کشید .
ص183
مهدی ایزدیار(فصل پنجم)
اسپانیا. موستولس 1987
*************************
نوشته ای ازپرتو یاران در گرامیداشت8 مارس روزجهانی زن
عشق را نه در زمین باید جست
نه در میان آسمان
نه در هیچ کتاب و ترانه ای
عشق را تنها در تو باید جست.
پرتو ياران، 8 مارس 2014
پیش از هر سخنی 8 مارس روز جهانی زن بر تمام زنان آزاده، مبارز و آزادیخواه خجسته باد. اگر چنین روزی به پاس فداکاریها و مبارزات گسترده زن مشخص گردیده باید بگویم هر روز چون خورشید فروزان پرتو خود را نثار تیرگیها می کند و همراه و همگام با مردان در تمامی عرصه ها می درخشد. آری! تردیدی نیست که نه تنها امروز، بلکه هر روز، روز زن می باشد.
*******
گرامی باد 16 آذر، روز دانشجو 
********تهیه و تنظیم: عقاب
*********
*******
 |
آموزش استفاده از پلتاک جدید - از عقاب
*********
*************
گفتمان سیاسی اجتماعی
