یادمان ریحانه

گفتمان سیاسی اجتماعی

############

پرنده ائی از قفس پرید

پرندگان سرخ و مهاجر سر وسینه بر دیوار قفس می کوبند

گلوله ائی در چشم

گلوله ائی در سینه

گلوله ائی در دهان

گلوله هائی با نرخ دولتی

برروی میز پزشکی قانونی

دراز می شوند

تا روزنی به گلمشت درشت آفتاب

تا دری بکشایند

بر کوهی از اجساد کشته شدگان و زخمیان

پرندگانی آسوده خیال دانه های نادرکوهی را که در خون غوطه خورده اند

به آرواره می گیرند

چه باک

اگرآموخته باشییم که پرنده مردنی است

و پرواز را به خاطر سپرده باشیم

و با قدردانی از یادآوری موضوع و مفهوم

با احترام

جهان 

28 Oct 2015

#########

یادمان ریحانه

خزان آمد ولی در این سردی و سکوت هنوز عطر تو می آید. یک سال گذشت می دانم آرام خفته ای در میهنی که هیچ در آن ندیدی جز تحمل دردهای جانکاهی که معصومانه به جان خریدی و هیچ نگفتی چون در تو حقیقتی نهفته بود که این جنایتکاران  توان تاب آوردن آن را نداشتند و بیم از حقیقت ناب تو داشتند. فریادهایی  که در گلو بغض شد و ماه رویانی که با رفتن شان شب کشورم برای همیشه تاریک گشت آری ریحانه همه ی ما خواب بودیم که رفتی ما همه بدهکاریم به سرهای سربلندی که بر دار رفت.

پرتو یاران 3 آبان 1394

گفتمان سیاسی اجتماعی