گفتمان سیاسی اجتماعی

________________

Paltalk

View all ---> all Languages---> Iran

Iran Goftemaan Siasi Ejtemaaee

@@@@@@@@@@

شنبه 7 مارس

۸ مارس روز جهانی‌ زن را گرامی‌ می‌‌داریم

فايلهای يوتيوب/ صوتی

بخش يکم بخش دوم بخش سوم بخش پايانی

روز جهانی‌ زن را در شرایطی برگزار می‌کنیم که بیش از ۱۰۰ سال از مطالبات زنان سوسیالیست برای بر پایی‌ این روز، تحت عنوان "نا‌ن و گًل رز" می‌گذرد. زنان زیر بار ستم چند گانه ی سرمایه ی جهانگیر شده در سیستم نئو لیبرالیستی حاکم بر نظم جهان که با نظام پدرسالاری و ‌مرد سالار در هم تنیده است در شرایط غیر انسانی‌ و بدوی به سر می برند. "ارزش اضافی" حاصل از کار خانگی بی‌ دستمزد، کار کم دستمزد، کار موقتی بدون باز نشستگی و... از مهمترین منابع سود جامعه سرمایه داری می باشد. در نتیجه هر قدر این نابرابری پرداخت کار زنان (در همه بخش ها) بیشتر ادامه پیدا کند
نئو لیبرالیسم ریشه‌هایش محکم تر و زندگیش طولانی ترخواهد بود. انحصاری شدن وسایل ارتباط جمعی نه تنها تلاشی در مخدوش کردن مطالبات برحق زنان برای دستمزد برابر و شرایط انسانی در "خانه"، کارخانه ها، کارگاه ها و ادارات می باشد بلکه امنیت جنسی آنان را نیز به خطر می اندازد ومبارزه ی زنان برای احقاق حقوق انسانی خود را به نام مبارزه علیه مردان تبلیغ می کند و متأسفانه در این نبرد نابرابر پیروز میشود و چنین است که مبارزات زنان بر علیه سیستم نئولیبرالیستی توسط ابزار خشونت دولتی، خانگی، جنسی‌ و خشونت فرهنگی‌ توسط نیروهای مترقی نیز ایزوله میشود

زندگی‌ زنان در شرایط بربریت و مخدوش شدن مبارزاتشان، خشم عمومی را برانگیخته اما به مبارزات، کیفیت دیگری بخشیده آنرا غنی تر و پایدار تر می‌کند. فریاد خشم هزاران زن از هند، بنگلادش، پاکستان و افغانستان گرفته تا فریاد‌های زنان ایرانی‌، مصری، کرد و ترک در منطقه ی خاورمیانه چهره ی دیگری به مبارزات زنان بخشیده است. این فریاد نه تنها نشانگر درد و رنج بلکه سرشار از نیرو و امید است و این نوید را میدهد: که "آنجا که قربانی سرکوب را نپذیرد، سیستم سرکوب گر از میان خواهد رفت."

همراه و همگام با مبارزات زنان برای دستمزد برابر و شرایط انسانی‌ کار به پیشواز روز جهانی‌ زن می‌رویم.

@@@@@@@@

!برای آزادی زن
سخنرانی کلارا زتکین در کنگرۀ بین المللی کارگران

پاریس ۱۹ ژوئیۀ ۱۸۸۹

کسانی که برروی پرچم خود آزادی، که بیانگر سیمای انسانی است، را نوشته اند، حق ندارند نیمی از نوع بشر را از طریق وابستگی اقتصادی به بردگی سیاسی ـ اجتماعی محکوم کنند. همانگونه که کارگران زیر یوغ سرمایه داران گرفتارند زنان نیز زیر سلطۀ مردان اند؛ تا زمانی که وابستگی اقتصادی زن از بین نرود این انقیاد پابرجا خواهد ماند. شرط اجتناب ناپذیر برای این عدم وابستگی اقتصادی، کار است. اگر بخواهیم از زنان مانند مردان انسانهای آزاد بسازیم و آنان را صاحب حقوق برابر و عضو جامعه گردانیم، نباید حق کار زنان را از بین ببریم و یا آن را به غیر از موارد خاص، کاملاً محدود و استثنائی، محدود نمائیم

مجله هفته - زنان, سرتیتر
23 تيرماه
1393

@@@@@@@@@@

منيژه

نوشته‌ای کوتاه از فرشته تيفوری

که در 7 مارس 2015

به مناسبت بزرگداشت روز جهانی‌ زن توسط نويسنده خوانده شد.

منِیژه تمام جنگل را دوِیده بود و حالا روِی تخته‌ِی موج‌پِیما (Surf) محکم اِیستاده بود و با موج‌ها مبارزه مِی‌کرد. نگاهش به تناوب مسِیر موج‌هاِی تازه را تا تخته و پاهاِیش طِی مِی‌کرد. پاهاِیش با قدرت تخته را هداِیت مِی‌کردند و تعادلش را روِی زانوانِ خم شده و پشت و با کمک بازو و دست حفظ می‌کرد و از نِیروِی باد کمک مِی‌گرفت که او را به وسط اقِیانوس، به سوِی افق مِی‌راند.

از زخم‌هاِیش خون مِی‌چکِید و با آب‌ها مِی‌آمِیخت. شاخه‌ِی درخت‌هاِی جنگلِی ضربه‌هاِی محکمِی بر بدنش وارد کرده بودند و خراش‌هاِی زِیادِی بر صورت، دست‌ها، پاها، پهلوها و سِینه‌اش اِیجاد شده بود. عمق بعضِی خراش‌ها نشان مِی‌داد که گوشت آن قسمت‌ها کنده شده بود. اما او دوِیده بود، تمام جنگل را دوِیده بود، با دست شاخه‌ها را کنار زده بود که دست‌ها و بازوانش را ‌خراشِیده و پشت سر او به جاِی خود بازگشته، به او ضربه زده بودند. اما او دوِیده بود، بِی‌اعتنا به همه‌ِی زخم‌ها، راه را از مِیان درخت‌های انبوه باز کرده و دوِیده بود که به اقِیانوس برسد.

مدتِی بعد، خِیلی خِیلی دورتر از ساحل، آنجا که او از همه‌ِی چشم‌ها محفوظ بود، اقِیانوس آرام بود، آرام و ژرف. منِیژه زانوها را ستبر کرد. مستقِیم روِی موج‌پِیما اِیستاد، شانه را به عقب برد و بازوها را مقابل سِینه باز کرد و دست‌ها را بهم قفل کرد و تا حد ممکن کشِید و بعد به دو طرف پهلوها انداخت و اِین کار را چند بار تکرار کرد، تا خستگی‌اش را برطرف و قواِیش را تمدِید کند. اما احساس سوزش شدِیدِی در سِینه‌اش تمام تنش را پر کرد. آنجا را لمس کرد. ِیک تکه چوب در مِیان زخم در سِینه فرو رفته بود. با دقت آن را بِیرون آورد و به آب انداخت. چوب روِی آب چرخِید و حرکاتِی لرزنده گرفت.

مدتِی به آن نگاه کرد. چوب جلوِیش مِی‌رقصِید. چوب ِیک صورت بود که او را تمسخر مِی‌کرد و مِی‌‌خندِید. غرورِی بود شکست خورده که خود را تا آخرِین لحظات نمِی‌باخت و اِین آخرِین لحظاتش بود. تکه‌هاِی گوشت چسبِیده به آن و قطره‌هاِی خون را قطرات آب از او ربودند و منِیژه از کنارش بِی‌اعتنا گذشت.

باد آرام شده بود و منِیژه را به نرمِی در پهنه‌ِی اقِیانوس به سوِی افق مِی‌راند. منِیژه به اطراف نگاه کرد و به افق و به آسمان. دست‌ها را باز کرد. باد موهاِیش را به بازِی گرفت و پهلوهاِیش را نوازش کرد. منِیژه آزادِی را احساس کرد. آرامشِی مثل خواب کودکان تسکِینش داد. سر را به عقب گرداند، به آنجا که آغاز کرده بود. تصنِیفِی که آموخته بود، زمزمه کرد:

اگر فانوس داشتم، به جستجو نمِی‌رفتم

تا از دِیدگان محفوظ مانم

اگر فانوس داشتم هرگز با آن در کوچه‌ها نمِی‌گشتم

تا عطر وجودم را نپراکنم

اگر فانوس داشتم، هرگز آن را نمِی‌افروختم

تا ساِیه‌ام را در زندان‌ها نکُشم

اگر فانوس داشتم، آن را در خانه مِی‌گذاشتم

تا آزادِیم را نفروشم

صداِیش بر روِی موج‌ها اوج گرفت و سرودش را بار دِیگر و بار دِیگر خواند. زمزمه‌اِی از دور با او همصدا شد و چون به افق نزدِیک‌تر مِی‌شد، صداها که سرودش را مِی‌خواندند، بلندتر و رساتر مِی‌شدند.

*****

روِی موج‌پِیما، روِی زانوهاِیش، نشست و به آب‌ها خِیره شد. قطره‌هاِی آب صدها صورت شدند و صورت‌ها اشک شدند و اشک‌ها جوِی‌ و جوی‌ها رود‌ و رودها درِیا. صورت‌ها درون قطره‌ها درخشِیدند و قطره‌ها در اقِیانوس‌ها به هم رسِیدند و او چهره‌ِی هزاران زن را دِید و قصه‌ِی هزاران زن را شنِید و غصه‌ِی هزاران زن را چشِید و وجود هزاران زن را درِیافت و هزاران زن سرودش را خواندند.

*****

در افق خطِی روشن کشِیده شده بود. خورشِید ظهورش را علامت مِی‌داد. موج‌هاِی کوچک و بزرگ پِیداِیش نور را جشن مِی‌گرفتند و آماده براِی خِیر مقدم گوِیِی به سلطان نور. اولِین شعاع آفتاب، گرمِی و روشنِی را بر درِیا رِیخت. خورشِید در افق از سِینه‌ِی درِیا برخاست و آب را با طلا آمِیخت. همه چِیز درخشان و زِیبا شد.

درِیا لب به شکوِه از سِیاهِی شبِ پِیش و دورِی سلطانش گشوده بود و در آن شکوه هزاران ناز و عشق بود. خورشِید مِی‌خندِید و او را با رنگ‌ها مِی‌آمِیخت و هر لحظه لباسِی دِیگر بر او مِی‌پوشانِید و او را مِی‌نواخت.

سلطان نور با وقار در آسمان اوج مِی‌گرفت. درِیا همه خورشِید بود، آِینه‌اِی در برابر زِیباِیِی و خورشِید همه بخشش بود و مهربانِی. همه چِیز ساکت بود و گوش به زمزمه‌ِی عشق آن دو داشت، عشقِی که برخاسته بود تا همه چِیز را فراگِیرد و بِی‌درِیغ نثار کند.

منِیژه فرِیاد زد: عشق هست، اِینجاست! عشق اِینجاست! دور از همه‌ِی چوب‌ها، دور از تِیغ تِیز جنگل‌ها، دور از خودخواهِی‌ها، دور از دود سِیاه مغزها، دور از ظلم دست‌ها، دور از غرور پله‌ها، دور از شکست انسانِیت و وضع قانون‌ها... عشق اِین جاست! عشق اِین جاست!

***** ‌

منِیژه به آن جا رسِید که آسمان و اقِیانوس را خطِی روشن به هم مِی‌بافت. خورشِید بر او ذرات طلا پاشِید و او را رنگ درِیا داد. منِیژه دست‌ها را باز کرد. دختران درِیاِیِی به استقبالش شتافتند و اشک‌ها او را دربرگرفتند. افق خون زخم‌هاِیش را مکِید و به جهانِیان نشان داد و او صورتِی در اشک شد، قصه‌اِی خاموش و غصه‌اِی از غصه‌ها، اما عشق آنجا بود، زِیبا و باشکوه.

@@@@@@@@@@@@
دو کار از تريسی چپمن
! پشت ديوار

ويديو

پشت دیوار

دیشب صدا‌ی فريادهایی شنيدم

صداهايی بلند از پشت دیوار …

شب دیگری، با بیخوابی برای من..

تلفن کردن بی فايده است

پلیس اگر هم بیاید

هميشه دير ميرسد...

دنباله ی مطلب

******************************

چرا؟

ويديو

Tracy Chapman; Why?

چرا بچه‌ها از گرسنگی می‌میرند؟

در حالیکه به اندازه‌ای کافی‌ غذا برای
همه ی مردم دنیا هست !!

چرا در حالی‌ که همه ی ما با هستیم

هنوز بعضی‌‌ها تنها هستند؟

چرا موشک ها پاسدار صلح نامیده میشود؟

درحالی که تنها برای کشتن هدف ميگيرند

چرا زنان ، حتی

در خانه‌هایشان در امان نیستند ؟

دنباله ی مطلب

@@@@@@@@@@@@@@@@@

@@@@@@@@@@@@@@

Women of the World Celtic,
Maire Brennan - Against the Wind

@@@@@@@@@@@@@@@@

Love and Justice

@@@@@@@@

Mercedes Sosa
Gracias a la vida

@@@@@@@@@

@@@@@@@

______________________________________________

اطلاعیه شماره یک: ششمین گردهمایی سراسری درباره کشتار زندانیان سیاسی در ایران

برای دانلود نسخه پی دی اف اطلاعیه شماره یک: ششمین گردهمایی سراسری درباره کشتار زندانیان سیاسی در ایران اینجا کلیک کنید

______________________________

ماهی سیاه کوچولو /نویسنده صمد بهرنگی /

کاری از فریبا سلیمانی ذوقی

______________________________

آيا اين است به خاطر آزادی؟

http://youtu.be/5XqpKZUMR545

____________________________

برای ويکتور خارا: با زير نويس فارسی : اليستر هيولت

Victor Jara by Alistair Hulett

http://youtu.be/5rJfpOMYMeI

____________________________

مارش بيکاران

______________________

موزيک در مورد کودکان کار

http://youtu.be/9S8EXWm8G38

____

به ياد فروغ فرخزاد

شاملو در سوگ فروغ

مرثیه

به جستجوی تو

بر درگاه کوه می گریم ،در آستانه ی دریا و علف

به جستجوی تو

در معبر بادها می گریم

در چار راه فصول

در چار چوب شکسته ی پنجره ای

که آسمان ابر آلوده را

قابی کهنه می گیرد

به انتظار تصویر تو

این دفتر خالی

تا چند

ورق خواهد خورد؟

جریان باد را پذیرفت

و عشق را

که خواهر مرگ است ـ

و جاودانگی

رازش را

با تو درمیان نه

پس به هیات گنجی درآمدی

بایسته و آزانگیز

گنجی از آن دست

که تملک خاک را و دیاران را

از این سان

دل پذیر کرده است

نامت سپیده دمی است که بر پیشانی آسمان می گذرد

ـ متبرک باد نام تو! ـ

و ما همچنان

دوره می کنیم

شب را و روز را

هنوز را

______

!در دفاع از آزادی اندیشه و بیان و به یاد کاریکا توریست های چارلی ابدو
(Charlie Hebdo)

www.djaber-ka-parvaneh-gh.com

با تشکر از پروانه قاسمی و جابر کليبی عزيز

_____________________

جلسه بحث و گفتگو در مورد روابط مابین کمیته های محلی و مسئول بنیاد در بیست وپنجمین کنفرانس بنیاد پژوهش های زنان ایران در جنوب کالیفرنیا

25th IWSF Resigned Committee Meeting 2014‏

https://www.youtube.com/watch?v=XImWNzRTwf8&feature=share‏

جلسه بحث و گفتگو در مورد روابط مابین کمیته های محلی و مسئول بنیاد در بیست وپنجمین کنفرانس بنیاد پژوهش های زنان ایران در جنوب کالیفرنیا
Five local committee's members of the 25th IWSF Conference have organized a public meeting on July 14th, 2014

________________________

آيا اين است به خاطر آزادی؟

http://youtu.be/5XqpKZUMR545

____________________________

برای ويکتور خارا: با زير نويس فارسی : اليستر هيولت

Victor Jara by Alistair Hulett

http://youtu.be/5rJfpOMYMeI

____________________________

موزيک در مورد کودکان کار

http://youtu.be/9S8EXWm8G38
____

___________