در
گفتمان سیاسی اجتماعی
18 آگست
******************
پیش درآمدی بر وضعیت تئاتر امروز ایران
فایلهای صوتی
تئاتر ایران مانند همۀ چیزهای دیگر در این سرزمین پس از بهمن (1357)، زیر سلطۀ یک سیاست دینی، ایدئولوژیک، تنگ نظر، انحصار طلب، و بدتر از آن بی قانون، متناقض و تعرضی، آسیب های جدی دیده و دچار دگرگونی هایی شده است. این دگرگونی ها نه بر روال رشد طبیعی این هنر، بلکه عمدتاً در تعارض با رشد آن و در ستیز با آن، توسط سانسور شدید و روش های استبداد دینی، تئاتر ایران را به نقطه ای رسانده که امروز قرار داریم: تئاتری که با ریشه های راستین ملی و فرهنگی خود قطع ارتباط کرده و با تحمیل تفکر و عناصر دینی که نمایندۀ فرهنگ اکثریت ایرانیان نیست، آن را به بن بست کشانده است
در این جلسه کوشش خواهد شد که برخی ازعوامل اصلی این آسیب ها مشخص و تشریح شود
از راه تئاتر بود که من جایگاه اجتماعی خود را یافتم. تئاتر به من هویت اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، و از همه مهم تر، هنری بخشید؛ اما نان را از من دریغ کرد. من هیچگاه نتوانسته ام از طریق تئاتر نان روزانه ام را تأمین کنم. در طول تمام سالهایی که در تئاتر بوده ام، همواره برای نان خود کار کرده ام. حتا گاه دستمزد کارم را در تئاتر ریخته ام بی آنکه بازگشته باشد. تئاتر اگر به من نان نداد، در عوض رژیم های قبل و بعد از انقلاب اما، جیرۀ فراوانی از زندان و محرومیت از صحنه به من بخشیدند! پاداشی که هنرمندان مستقل و آزادیخواه از طرف رژیم های ایران دریافت داشته اند! این پاداش گاه گلوله های سربی بوده است!
من از سال ١٣٣٨، برای معنا دادن به زندگی ام، در کار تئاتر بوده ام و نان مختصر خود را با کارهای گوناگون تأمین کرده ام. و جای بسی شگفتی است که این امر در زمانۀ ما، شگفت نمی نماید!
***********************************
View All -> All Languages-> Iran
Iran Goftemaan Siasi Ejtemaaee
